Als aanvulling op het artikel over de verzorging van de Streptocarpus Novanthos nog wat aanvullende weetjes.Ondanks de liefdevolle zorg en toewijding is mijn Streptocarpus Novanthus (zie artikel) ter ziele gegaan. Wat en waar de oorzaak ligt, blijft gissen. Ik vermoed zelf de vochthuishouding, die vooral in de winter toch moeilijk te reguleren is.
Bij mijn zoektocht naar een nieuw exemplaar stuitte ik op de Streptocarpus Saxorum. De hangvariant met aanmerkelijk kleiner blad. Een gouden tip las ik laatst: Als de Saintpaulia (Kaaps viooltje) het goed op de plaats doet, dan zeker ook de Streptocarpus. Gezien het viltige blad zullen zij wel ergens gerelateerd zijn, maar zover reikt mijn kennis niet.
Nu had ik toevallig een Kaaps viooltje staan die het erg goed deed (3 x gebloeid!! In 2 jaar tijd). Uiteraard moest deze zijn plaats afstaan. Plek op het zuidoosten, dus ochtendzon, maar die is af te schermen door lamellen. Na de bloei, kwam er een flinke terugval (te wijten aan overgang van kweker naar woonkamer), waarin veel stengels slap en slijmerig werden en tenslotte afstierven). Hiervan herstelt begon de plant zeer uitbundig te groeien. Omdat dit de hangvariant is en al snel te groot werd voor de toegemeten plek, moest ik toch weer op zoek naar een nieuwe plek.
Hoewel erg warm, toch een plekje gegeven in de serre, weliswaar op de noordkant en wie schertst mijn verbazing: in twee weken weer volop in bloei.
Het blijft met deze plant toch experimenteren en zoeken, maar zeker een uitdaging voor groene vingers, zeker als deze plant weer gaat bloeien.
