Zomertuin problemen

De tuin staat er ondanks het enorme slakkenoverschot van deze zomer, toch nog goed gevuld bij. Het voordeel van de overvolle tuin is toch wel dat, hoe groot de slakkenpopulatie ook is er altijd wel planten zijn die de heren slakken niet believen.

De Dipladenia (Sundaville/Mandeville) blijft bijvoorbeeld gespaard van slakkenvraat. Ook de gladiolen krijgen een redelijke kans tot wasdom. De grootste slachtoffers zijn de dahlia's, brugmansia's, hosta en de riddersporen. Hele slakkenpopulaties vallen deze, in slakkenogen, smaakvolle planten aan. Op de foto hierboven is duidelijk te zien dat de brugmansia's bijna geen blad heeft. Waarschijnlijk ontwikkelen daarom de bloemen zich zo enthousiast. Wat natuurlijk een voordeel bij een nadeel is want het blad van de brugmansia is niet echt fraai maar de lucht is hemels.

Ook de lelie werd dit jaar niets bespaard. Ondanks bijna dagelijkse controle op het leliehaantje werd er toch flink huisgehouden onder de bladeren (letterlijk dus) De zeer onsmakelijke poppen van de haantjes, die er als zwart snot uitziende bolletjes onder de bladeren, zijn in staat om de plant in één nacht kaal te grazen. Hoe wanhopig ben je dan als je de bloem, die al deze vraatzucht toch nog heeft overleefd, aangevreten ziet door een duimdikke naaktslak. Je hoorde hem nog net niet smakken. Van de schoonheid van de bloem was na dit feestmaal weinig over. Alleen het aroma deed nog een poging iets goed te maken van deze vreetpartij. Maar geef toe, het ziet er niet uit een kale steel met een aangevreten rose vod aan het eind met daaruit wat triest uitstekende stampers en meeldraden die een wanhopige poging doen om tenminste nog één bij te verleiden tot bevruchting. Triest en tot mislukken gedoemd.



Maar natuurlijk is er heel veel vrolijks te zien. De vlinderstruik, de scharnierbloem en de witte wederik blijken een mooie combinatie.

Maar het mooiste dit jaar vind ik toch de clematissen met de roze roos New Dawn in mijn "zg" schaduwhoek, of  toch mijn terras, of toch weer de rozen en dan staan de monnikskappen nog in de wachtkamer. Ja ja, een prachtige zomertuin, ondanks alle 'achs en wees', blijft er nog veel te genieten. http://tuinweetjes.blogspot.nl/2012/08/naaktslakkeninvasion-of-snales.html :voor meer informatie over slakken bestrijden

Strelitzia - Verpotten/ delen en scheuren.

De Strelitzia was uit de pot gegroeid. De wortels tilden de kluit al een tijdje boven de pot uit (doorsnee 40cm), waardoor water geven bijna onmogelijk was. Ook kleine geultjes in de potgrond boden geen echte oplossing. Bovendien was hij door een (Ikea) tafeltje gezakt die het enorme gewicht van de plant niet meer kon dragen en de plant werd duidelijk te groot voor de toegemeten ruimte. Aktie was dus noodzakelijk.

Omdat de plant toch al twee groeipunten had, waaruit vorige zomer twee prachtige bloemen waren gegroeid, werd het tijd om de plant te gaan delen en wortelsnoei toe te passen, zodat de plant weer in een  hanteerbaarder formaat kreeg. Indien de plant maar één groeikern heeft kan je volstaan met alleen wortelsnoei

Na, bij een strelitzia kwekerij advies te hebben ingewonnen, heb ik dus maar de stoute schoenen aangetrokken en de klus als volgt aangepakt.

De plant heb ik een paar dagen voor de operatie geen water gegeven, zodat de plant wat lichter is en de aarde makkelijker kan worden verwijderd.

Benodigdheden: groot mes, snoeischaar, potgrond en een extra bloempot.

Het deelpunt van de plant zit in het midden.

 

De plant voorzichtig uit de pot getild, de wortels zaten niet vast tegen de potrand. Mocht dit wel zo zijn, dan met de achterkant van een mes voorzichtig langs de binnenrand losmaken.
Vervolgens alle losse aarde verwijderd zodat de twee plantdelen duidelijk zichtbaar waren. Met een schietgebedje en een scherp mes vervolgens de twee planten van elkaar losgesneden tot aan de wortels.

Vervolgens de langste en oudste wortels met een snoeischaar ingekort. Daarna met de handen de wortels voorzichtig uit de knoop gehaald en naar de bijbehorende kant geschoven. Dit is heel eng want je hebt het idee dat de wortels van de bladeren afvallen, dit moet dus ook met grote voorzichtigheid gebeuren.

Hier zie je duidelijk dat het om twee planten gaat

Vervolgens beide potten voor de helft gevuld met potgrond en de planten ieder in een pot gezet waarna ik voorzichtig de rest van de aarde om de plant heb gelegd. Voorzichtig aandrukken en een stok erbij gezet om de plant te ondersteunen.

De operatie vond plaats in maart 2016. De grootste van de twee heeft inmiddels een nieuw blad en een nieuwe bloemknop. De kleinere heeft wel een nieuw blad maar met een dubbele nerf, wat duidt op een nieuwe scheut in ontwikkeling. Verder nog geen nieuwe groei maar ook geen verval.

Hoewel ik mag concluderen dat de operatie is geslaagd, heb ik nu, in plaats van van één twee grote strelitzia´s. Dus het probleem ruimtegebrek is nog niet opgelost.