Camellia - voorjaarsstruik bij uitstek.

Camellia – voorjaarsstruik bij uitstek

Vorige week ontdekte ik in mijn tuin dat de Camellia lak heeft aan alle sombere vooruitzichten waar het de maartse buien betreft. De redelijk milde  maand februari had de plant al flink in de knoppen gezet en tussen de vroege narcissen ontdekte ik de eerste ontloken knop van deze prachtige struik. Ieder jaar ben ik weer blij als ik de eerste bloemen zie. Niet alleen als voorbode voor de lente maar vooral ook omdat de Camellia de winter weer heeft overleefd.  Het mag dan een zeer fraaie struik zijn, met het hele jaar door prachtig groen glanzend blad, er hangt zeker een gebruiksaanwijzing aan deze plant en als je die niet goed kent dan wordt het een teleurstellende aankoop.

De Camellia  komt oorspronkelijk uit de landen Japan, India en China. Er zijn inmiddels honderden cultivars. De Camellia wordt bij ons  aangeboden als  kuipplant. Dit verraadt eigenlijk al dat hij niet geheel winterhard is en beter niet in de volle grond kan worden gezet. De ene cultivar is meer winterhard dan de andere, laat je dus vooral goed voorlichten voor je tot aanschaf overgaat.

Mijn eerste twee aankopen van de Camellia waren erg  teleurstellend.  Eigenwijs als altijd had ik de struik toch in de volle klei gezet. De eerste, de prachtige rode C. Mathotiana, liet het na twee winters afweten  en de tweede aankoop de vroegbloeiende witte C. Japonica Nobillissima, heeft zelfs zijn eerste zomer niet gehaald. Ergens deed ik dus iets heel erg fout.  Dit vroeg dus om een uitgebreide studie van deze kuipplant wat heeft geleid tot de volgende gebruiksaanwijzing:

Let bij aankoop van de plant ten eerste op het prijskaartje. Bij de Camellia geldt absoluut de regel goedkoop is duurkoop. Kies bij voorkeur een wat forser en  al wat ouder en dus duurder exemplaar. De hele jonge Camellia,  herkenbaar omdat hij nog nauwelijks is vertakt,   is erg zwak en heeft in de volle grond  nauwelijks overlevingskans. De plant verdraagt absoluut geen kalk en is ongeschikt voor de vette klei in de Purmer waarop ik tuinier. Een neutrale tot zure bodem is de ideale grond voor de Camellia. Tip: mijn derde Camelia heb ik in de tuin ingegraven in een grote plastic pot. Deze heb ik gevuld met licht zure grond.  In het najaar vul ik de pot bij met de afgevallen bladeren uit de tuin en eventueel nog wat tuinturf. Regelmatig mesten met organische mest en bijvoeden met Bitterzout en de Camellia voelt zich helemaal thuis. Zorg wel voor een goede afwatering, dus voor voldoende gaten onderin de pot. Extra watergift in droge zomers is wel aan te bevelen.  Op een beschutte plek, bij voorkeur bij een muur overleeft de  oudere plant  een vorstperiode  tot 10 graden onder nul. Tegen een zonnige muur kan de struik zelfs als leiboom worden gebruikt. Let  wel op dat de plant niet in de ochtendzon staat. Na een nachtvorst kan de ochtendzon de knoppen namelijk beschadigen. Tussen mijn Narcissen, Helleborus (Kerstroos) en Pulmonaria (Longkruid) is deze plant een ode aan de lente.