Roodborstjes Luilekkerland

Nu de tuin onder een witte deken ligt, valt er niet veel te melden over het wel en wee van de planten. De aandacht gaat nu dan ook uit naar de tuinvogels. Het aantal mussen is, door wat voor reden dan ook, momenteel beduidend minder geworden. Misschien dat zij hun plek in de tuin in de lente weer opnieuw innemen. Ik hoop het wel, want het getjilp vind ik altijd weer ontroerend lief.
Over de vinken, mezen en merels heb ik niet te klagen, en ook de roodborst doet de hele dag zijn best om alleen heerser in mijn tuin te blijven, door iedereen de tuin uit te jagen. Met de vers gevulde voedertafel waande hij zich even in luilekkerland.
PINDAKAAS

Met de kerst kreeg ik als cadeau de nieuwe "tuingadget", een pindakaaspothouder (leuk scrabble of woordfeud woord). Na wat argwanend te zijn bekeken door de koolmees, waagde de één na de andere vogel zich aan de pindakaas . Na ontdekking door het spreeuwenvolk, die al buitelend en vechtend een hap probeerde te bemachtigen, was de pot in 2 dagen schoon leeg.

Soms is het ook even helemaal stil in de tuin. Nee, niet door de buurtkatten, die zie je nauwelijks buiten met deze kou. De sperwer brengt ook af en toe een bezoek aan de tuin, landt met een enorme klap en probeert zo een onoplettend vogeltje ten prooi te maken. Ja, best heel zielig, maar dat is ook de natuur. De sperwer moet tenslotte ook de winter door.

Met bomen en struiken volgehangen met mezenbollen, en een goed gevuld vogelhuisje is er dus nog volop te zien en te genieten in de tuin. Toch nog een laatste tuintip. Hoewel het heel schattig staat, al die witte mutsen op de struiken, is het toch aan te raden de sneeuw van de Camellia's en de Rododendrons te schudden. Deze struiken hebben al knoppen gevormd en deze kunnen makkelijk dood vriezen als de sneeuw erop blijft liggen.